اهمیت ورزش کارمند

با کمی دقت در دنیای امروز متوجه خواهیم شد که دنیایی سراسر ماشینی و رایانه ای داریم و تقریبا” اکثر کارهای مردم در محل کار و حتی در منزل بصورت ماشین و خودکار انجام می پذیرد و کمتر فعالیت بدنی در جریان می باشد و با کمی مو شکافی در می یابیم که تیپ و سبک کار مردم روزگار ما بیشتر جنبه فکری و تئوری داشته و جنبه جسمانی و فعالیت بدنی آن غالبا” بسیار کم رنگ شده است و ساعتها پشت میز نشسته و فقط از دو حس بینایی و لامسه جهت انجام فعالیت روزانه استفاده می کنند و هیچ گونه فعالیت خاص بدنی ندارند.

این موضوع خود عامل گسترش بسیاری از بیماری ها و دردهای عضلانی مزمن در میان آنهاست و به تبع آن پایین آمدن تمرکز و راندمان کاری ایشان که هزینه های این موضوع به صورت مستقیم بر سطح اقتصاد و معیشت کارمندان تاثیر گذار است و علاوه بر آن باعث کاهش سطح بهره وری در ادارات و سازمانها می گردد. این درحالیست که مطابق استانداردهای مدیریتی کارمندان نیازمند به روحیه مناسبی هستند تا بتوانند راندمان کاری خود را افزایش دهند و با شادابی و نشاط در محیط کار حاضر شوند و با علاقه بیشتری به کار و فعالیت بپردازد.

لذا پزشکان و محققین پزشکی ورزشی برای پیشگیری از عوارض ناشی از کم تحرکی کارمندان بالاخص پشت میز نشین ها توصیه جدی می کنند تا با انجام نرمش و ورزش های مناسب بصورت منظم و روزانه به تقویت عضلات و افزایش انعطاف پذیری عضلانی خود کمک کرده و علاوه بر کاستن میزان چربی ها و قندهای مضر روز کاری پر نشاط وشادابی را برای خود بسازند.

به همین دلیل است که در بسیاری از سازمانها، ادارات و شرکتهای مختلف در سراسر جهان به ویژه در کشورهای توسعه یافته به مقوله ورزش در بین کارکنان اهمیت خاصی می دهند چرا که معتقدند ورزش می تواند باعث ارتقای روحیه و افزایش راندمان کاری کارکنان شود و هرگونه سرمایه گذاری در امر ورزش در سازمانها و شرکتها، حاصلی مثبت در جهت افزایش سود آنها خواهد داشت.
کارمندان می توانند با حداقل ۳۰ دقیقه انجام فعالیت ورزشی روزانه از بسیاری از بیماری ها جلوگیری نمایند. اما در عمل یک مشکل اساسی وجود دارد و آن اینکه کارمندان وقت چندان آزادی برای انجام ورزش ندارند و یا اینکه نمی خواهند به میل خود ورزش کنند زیرا کارمندان از صبح تا پایان وقت اداری در اداره بوده و آنچه مسلم است بعد از تایم اداری معمولا وقتی برای ورزش داوطلبانه وجود ندارد.

و اگر هم اندک وقتی باشد معمولا کارهای فرعی مانند تفریح بر ورزش کردن ترجیح داده می شود زیرا هیچکس مجبور به ورزش کردن در تایم غیر اداری نیست به عبارت ساده تر ورزش کردن نوعی کار شخصی محسوب نمی شود تا کارمندان به انجام آن در تایم غیر اداری بپردازند بنابراین به دلیل اینکه در تایم غیر اداری نمی توان کارمندان را به صورت موثر به ورزش کردن ترغیب نمود لذا کارشناسان علم مدیریت پیشنهاد می کنند محلی مناسب با امکانات ورزشی در سازمان در نظر گرفته شود تا کارمندان روزانه ۳۰ دقیقه از وقت اداری و یا پس از پایان وقت اداری و قبل از رفتن به منزل را به صورت منظم و اجباری به ورزش بپردازند، به عبارت بهتر ورزش به صورت یکی از کارهای لازم الاجرای روزانه کارمندان در تایم اداری محسوب گردد.

یکی از نتایج مهم ورزش در میان کارمندان،! ایجاد نشاط وسلامت جسمی کارمندان است که باعث! کاهش هزینه های درمانی ذیریط می گردد از دیگر !فواید ورزش کارمندان از بین! بردن افسردگی‌ها ویا پیشگیری از به وجود آمدن این نوع مشکلات بوده! و نرمش های مداوم روزانه می تواند انگیزه مضاعفی! در افزایش اعتماد به نفس، ایجادآرامش،! تقویت احساسات، کاهش اضطراب، افسردگی، فشارهای روانی،! تنظیم وتعدیل میزان استرس ایجاد نماید که بر افزایش سرعت! و دقت کارمندان سالم در انجام کارها! تاثیر مستقیم داشته و در نهایت باعث افزایش بهروری سازمان خواهد گردید.

تاثیرات ورزش منظم و کافی برای کارمندان

• افزایش حداکثر جذب اکسیژن در بدن می شود.
• افزایش کارایی عضله قلب در بدن انسان بخاطر حجم خون پمپاژ شده در آن .
• کاهش تعداد ضربان قلب و تقویت آن.
• کاهش چربی خون .
• دفع انواع سموم مضر در بدن انسان بوسیله تعرق در حین فعالیت ورزشی
• کاهش عوارض و احتمال مرگ و میر ناشی از نارسایی قلبی .
• کاهش مقاومت عروقی برای عبور دادن جریان خون .
• افزایش و بهبود استقامت و آمادگی جسمانی .
• افزایش تولید عرق در بدن انسان در هنگام فعالیت ورزشی و در نتیجه استقامت بدن در مقابل گرما .
• جلوگیری از پوکی استخوان.
• شادی و نشاط و احساس خوب وکامیابی در ورزشکار به دلیل ترشح آندرنالین در بدن در زمان فعالیت ورزشی.
• آمادگی جسمانی مناسب و افزایش تحمل بدن و کاهش تنگی نفس .
• کاهش و کنترل انواع بیماری های روحی و روانی و استرس درافراد .
• افزایش بسیار بالای اعتماد به نفس.

تحقيقات نشان مي دهد که کارمندان ادارات بيشتر از ساير افراد، مستعد دردها و بيماري هاي مرتبط با گردن، شانه و کمر و... مي باشند. بنابراين اين نيروي کار نيازمند آموزش حرکت ساده ورزشي در محيط کار هستند تا از عوارض ذکر شده کاسته شود.