.jpg)
پارکینسون چیست ؟
پارکینسون یک بیماری عصبی پیشرونده می‌باشد. از اولین علائم پارکینسون، مشکلات حرکتی است. یک ماده مغذی در مغز به نام دوپامین وجود دارد که حرکات عضلانی بدن و هماهنگی آن را امکان پذیر می‌کند. دوپامین در بخشی از مغز به نام substantia nigra تولید می‌شود.
در بیماری پارکینسون، سلول‌‌های مادرزادی نیگرا شروع به مردن می‌کنند. وقتی این اتفاق رخ دهد تولید دوپامین از این سلول‌ها کم شده و در نتیجه سطح دوپامین کاهش می‌یابد. هنگامی که ۶۰ تا ۸۰ درصد مقدار دوپامین تولید شده کاهش یابد، نشانه های پارکینسون شروع به ظاهر شدن می‌کنند.
در حال حاضر هیچ درمانی برای پارکینسون وجود ندارد. این بیماری یک بیماری مزمن است و در طول زمان بدتر می‌شود. هر ساله بیش از ۵۰۰۰۰ فرد در ایالات متحده دچار این بیماری می‌شوند. که این آمار ممکن است حتی خیلی بیشتر هم باشد.
علائم بیماری پارکینسون
بعضی از نشانه های اولیه پارکینسون می‌تواند از چندین سال قبل از مشکلات حرکتی بروز یابد. این نشانه‌های اولیه عبارتند از:
- کاهش حس بویایی (آنوسمی)
- یبوست
- دست خط کوچک و کمرنگ
- تغییرات صدا
چهار نشانه اصلی این بیماری که در تمامی بیماران مشاهده می‌شود عبارتند از:
- لرزش (لرزشی که در حالت استراحت رخ می دهد)
- انجام حرکات آهسته
- گرفتگی بازوها، پاها و تنه
- مشکلات تعادلی و تمایل به سقوط
.jpg)
علائم ثانویه عبارتند از:
- تمایل به ایستادن به هنگام راه رفتن
- سخن گفتن با صدای آهسته
- کاهش تعداد دفعات پلک زدن
- تمایل به سقوط به عقب
سایر علائم شدید عبارتند از:
- ایجاد لک‌های سفید و زرد بر روی قسمت‌های چرب پوست
- افزایش خطر ملانوما که یک نوع جدی سرطان پوست می‌باشد
- اختلالات خواب شامل صحبت کردن و حرکت در هنگام خواب
- افسردگی
- اضطراب
- توهمات
- روان‌پریشی
- مشکلات حافظه
- مشکل با روابط بصری-فضایی
علائم اولیه بیماری پارکینسون ممکن است ناشناخته باشد. بدن شما سال‌ها قبل از شروع اختلالات حرکتی که نشانه اصلی بیماری پارکینسون است شروع به هشدار در مورد وجود این بیماری می‌کند.
علت بیماری پارکینسون
علت دقیق پارکینسون ناشناخته است. علت آن ممکن است به دلیل عوامل ژنتیکی و محیطی باشد. بعضی از دانشمندان بر این باورند که ویروس‌ها نیز می‌توانند پارکینسون را به وجود آورند. سطح پایین دوپامین و نوراپی نفرین (ماده ای که دپامین را تنظیم می کند) با پارکینسون ارتباط مستقیم دارند.
با وجود اینکه علت شناخته شده‌ای برای این بیماری وجود ندارد، ولی انجام برخی تحقیقات و پژوهش‌ها، عواملی را که ممکن است احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش دهند شناسایی کرده است. این عوامل شامل موارد زیر می‌شود:
- جنسیت: مردان یک و نیم برابر بیشتر نسبت به زنان دچار پارکینسون می‌شوند.
- نژاد: سفیدپوستان بیشتر از افرادآفریقایی آمریکایی یا آسیایی درگیر پارکینسون می‌شوند.
- سن: پارکینسون معمولا بین ۵۰ تا ۶۰ سالگی ظاهر می‌شود. درحالی که ۵ تا ۱۰ درصد این علائم قبل از سن ۴۰ سالگی رخ می‌دهند.
- سابقه خانوادگی: افرادی که دارای اعضای نزدیک مبتلا به بیماری پارکینسون هستند بیشتر احتمال دارد که دچار این بیماری شوند.
- سموم: قرار گرفتن در معرض سموم خاص می‌تواند خطر بیماری پارکینسون را افزایش دهد.
- آسیب سر: افرادی که دچار آسیب های جدی سر می‌شوند ممکن است بیشتر به بیماری پارکینسون مبتلا شوند.
تاثیر ورزش در بهبود پارکینسون
عاقبت بیماری پارکینسون به این معنا نیست که باید از فعالیت دست بکشید، بلکه ورزش برای مبتلایان به پارکینسون باید به یکی از فعالیت های روزمره تبدیل شود. انواع خاصی از ورزش به ویژه برای افزایش قدرت، بهبود تعادل و ایجاد وضعیت بهتر مفید است. همچنین با افزایش تحرک و دامنه حرکتی، فعالیت های زندگی روزمره آسان تر می شود.
ورزش همچنین می تواند بر روی موارد زیر تاثیر گذار باشد:
- افزایش اثربخشی لوودوپا، که رایج ترین داروی مورد استفاده برای درمان بیماری پارکینسون است.
- بهبود عملکرد شناختی
- حفظ وزن بدن سالم
- جلوگیری از یبوست
- بهبود کیفیت خواب
.jpg)
اهمیت ورزش برای مبتلایان به پارکینسون
ورزش کردن و فعال بودن یکی از مهم ترین کارهایی است که برای حفظ سلامت جسمی و روحی تان باید انجام دهید.
ورزش پیشرفت بیماری پارکینسون را تغییر نمی دهد اما برای داشتن یک زندگی با کیفیت بسیار ضروری است.
مطالعات نشان داده است، مبتلایان به پارکینسونی که ورزش می کنند شرایط بهتری نسبت به دیگر مبتلایان دارند.
مبتلایان به پارکینسون نیاز دارند برای جلوگیری از عوارض بی تحرکی ورزش کنند. انجام حرکات کششی، هوازی و قدرتی نیز می توانند از بروز علائم ثانویه جلوگیری کنند.
علائم ثانویه عبارتند از:
- وضعیت بدنی ضعیف
- کاهش دامنه حرکتی (از دست دادن انعطاف پذیری)
- کاهش قدرت به ویژه در عضلاتی که شما را به حالت عمودی نگه می دارند و در نتیجه تمایل به خم شدن رو به جلو پیدا می کنید.
- کاهش استقامت (تنگی نفس یا خستگی)
- تعادل ضعیف
انواع ورزش برای پارکینسون
ورزش هوازی:
-
استفاده از تردمیل
-
استفاده از دوچرخه ثابت
-
پیاده روی
-
شنا کردن
سعی کنید ورزش یا فعالیتی را انتخاب کنید که برای تان لذت بخش باشد و با علاقه آن را انجام می دهید.
بهترین تمرینات ورزشی برای پارکینسون
ورزش و حرکات فیزیوتراپی می توانند بخش های مختلفی از بدن را هدف قرار دهند. آنها می توانند به تقویت قدرت، تعادل و هماهنگی بدن کمک کنند. همچنین با بهبود تمرکز، انعطاف پذیری و دامنه حرکت، تحرک عملکردی افزایش پیدا خواهد کرد.
تمرینات کاردرمانی برای کمک به انجام فعالیت های روزانه مربوط به محل کار یا خانه با سهولت بیشتری در نظر گرفته شده است.
حرکت تک پا ایستاده
این تمرین به بهبود تعادل ایستادن و توانایی راه رفتن کمک می کند. همچنین ثبات، قدرت و اعتماد به نفس را ایجاد می کند.
- برای حمایت، دستان خود را روی دیوار یا پشتی صندلی قرار دهید.
- وزن خود را روی یک پا قرار دهید.
- به آرامی پای مخالف خود را از روی زمین بلند کنید.
- 20 ثانیه نگه دارید. سعی کنید تا حد امکان کمتر از بازوهای خود برای تعادل استفاده کنید.
- پای خود را روی زمین پایین بیاورید.
- در طرف دیگر تکرار کنید.
جلو بازو
تمرینات دست به افزایش ثبات، کاهش لرزش دست و بهبود مهارت انگشتان و دست ها کمک می کند.
- برای این تمرین، از یک دمبل 1 تا 2 کیلویی استفاده کنید.
- مچ دست خود را روی لبه میز قرار دهید طوری که کف دست به سمت بالا باشد.
- وزنه را در دست بگیرید.
- به آرامی مچ دست خود را تا جایی که می توانید به سمت بالا حرکت دهید.
- این وضعیت را برای چند ثانیه نگه دارید.
- 1 تا 2 ست 12 تکراری انجام دهید.
- در طرف مقابل تکرار کنید.
مشت زدن
- این حرکت بدون هیچگونه تماس فیزیکی انجام می شود.
- بایستید و پاهای خود را به عرض شانه یا کمی بازتر برای تعادل بهتر نگه دارید.
- دست ها را مشت کنید و آن ها را در مقابل شانه های خود قرار دهید، طوری که کف دست ها رو به جلو باشند.
- مشت چپ خود را به سمت جلو پرتاب کنید، بازوی خود را کاملا صاف کنید.
- دوباره به موقعیت شروع بازگردید.
- در طرف مقابل تکرار کنید.
- 1 تا 2 ست 20 تکراری انجام دهید.
مشت ترکیبی
- بایستید و پاهای خود را به عرض شانه یا کمی بازتر برای تعادل بهتر نگه دارید.
- دست ها را مشت کنید و آن ها را جلوی شانه های خود قرار دهید، طوری که کف دست ها به سمت داخل باشند.
- مشت چپ خود را به سمت بالا بکشید و بازوی خود را کاملا دراز کنید.
- به موقعیت شروع بازگردید.
- سپس مشت چپ خود را به جهت مخالف بدن بکشید و بازوی خود را به طور کامل دراز کنید.
- به موقعیت شروع بازگردید.
- در طرف مقابل تکرار کنید.
- 1 تا 2 ست 20 تکراری انجام دهید.
سخن آخر
ورزش منظم تاثیر مثبتی بر مبتلایان به بیماری پارکینسون دارد. ویدئوهای ورزشی آنلاین و یا کلاس های حضوری زیادی برای مبتلایان به پارکینسون وجود دارد.
قبل از شروع هر برنامه ورزشی جدید با یک متخصص فیزیوتراپی یا پزشک صحبت کنید. آن ها می توانند بهترین تمرینات را برای نیازهای شما توصیه کنند و به شما کمک کنند تا شدت، مدت و دفعات مناسب جلسات را پیدا کنید.
مثل همیشه به بدن خود گوش دهید و به تغییراتی که روزانه تجربه می کنید احترام بگذارید. با سرعت خود پیش بروید، کاری را که مناسب به نظر می رسد انجام دهید و با خودتان راحت باشید.